تتأثیر ۸ هفته تمرین استقامتی و مکمّل یاری پروتئین وی whey)) بر سطوح سرمی لپتین، نسبت تستوسترون به کورتیزول، پروفایل لیپیدی و ترکیب بدنی دانشجویان پسر چاق

مقدمه: در زمینه تاثیر پروتئین whey در جریان تمرینات استقامتی بر توده چربی، لیپوپروتئین­های پلاسما و تغییرات هورمونی در افراد چاق پژوهش­های محدودی وجود دارند. هدف از این پژوهش بررسی اثرات 8  هفته تمرین استقامتی همراه با مصرف مکمل پروتئین whey بر سطوح سرمی لپتین، نسبت تستوسترون به کورتیزول، پروفایل لیپیدی و ترکیب بدنی دانشجویان پسر چاق بود. مواد و روش­ها: در این پژوهش 26 مرد جوان چاق و داوطلب به صورت تصادفی به دو گروه مکمل و دارونما تقسیم شدند. هر دو گروه برنامه تمرین استقامتی یکسانی اجرا کردند (4 جلسه در هفته به مدت 8 هفته) و به روش دو سو کور به یک میزان پروتئین whey یا دارونما را به مدت 8 هفته مصرف نمودند (g/kg/day8/1). نمونه­های خونی، ناشتا قبل از شروع مداخله و 36 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی اندازه گیری شد. برای تعیین تفاوت­های درون گروهی از آزمون تی زوجی و جهت تعیین تفاوت­های بین گروهی از آزمون تی مستقل استفاده شد. یافته­ها: نتایج نشان داد که در شاخص­های وزن (مکمل: 3/4 ± 7/89 ، دارونما: 6/4 ± 2/91) (004/0p=)، توده چربی (مکمل: 8/3 ± 9/23، دارونما: 1/4 ± 2/27) (001/0p=)، درصد چربی (مکمل: 8/3 ± 6/26، دارونما: 9/4 ± 8/29) (001/0p=)، hdl-c (مکمل: 2/4± 8/47، دارونما: 4/4 ± 5/41) (000/0p=)،  tg(مکمل: 2/11 ± 3/201، دارونما: 7/13 ± 6/210) (000/0p=) و تستوسترون (مکمل: 6/0 ± 2/6 ، دارونما: 8/0 ± 8/5 ) (02/0p=) اختلاف معناداری به نفع گروه مکمل وجود داشت. نتیجه­گیری: هشت هفته استفاده از مکمل پروتئین whey و تمرین هوازی منجر به کاهش بیشتر چربی های زیر جلدی، چربی­های خونی و نیز افزایش hdl-c و تستوسترون می­شود